Verjaardag, Olifanten, tempels en mooie natuur.

Vrijdag 25 April

Vroeg op. We hebben een lange dag voor de boeg. Toen we bij nadia en femke aanklopte was hun kamer versierd met slingers en ballonnen ter ere van mijn verjaardag. Een lang zal ze leven en cadeautjes maakte het compleet. Een hele verrassing. De taart kon niet doorgaan ze hadden daar niet genoeg tijd voor omdat we zo snel weg moesten.
Om negen uur vertrokken we richting pinnawela om het olifantenweeshuis te bezoeken. Het werd een lange rit. De weg was op sommige stukken bijzonder slecht, niks als een biljartlaken. Na 2,5 uur rijden kwamen we aan. Gauw kaartjes gekocht en naar de rivier gelopen omdat er een kudde olifanten al hun bad namen daar. Wat een leuk gezicht was dit weer, zo herkenbaar van de vorige keer. De kleintjes dicht bij hun moeders spelend in het water soms helemaal kopje onder. De grote rustig lekker in het water. Er waren minder olifanten dan de vorige keer maar toch wel zo'n 40. Om 12 uur liepen ze terug door de nauwe straat naar boven en hun park. Het blijft een bijzonder die grote logge beesten dicht bij elkaar. De kleintjes in het midden. Dikke billen schuddend en sjokkend. Keerthi had al voor ons een tafeltje geregeld met uitzicht op de rivier zodat we tijdens de lunch konden kijken naar een aantal moederolifanten met hun kleintjes die nu mochten badderen.
Op weg naar het park heeft Nadia nog een mooie tas gekocht in een winkeltje en voor het eerst af staan dingen. Dat moet hier gewoon maar blijft voor ons toch iets ongemakkelijks. In het park kon je een kaartje kopen om de kleine olifantjes een fles te geven. Myrna had dit de vorige keer al gedaan nu wilde Nadia en Femke wel. Wat een schattig gezicht, een grote fles melk in de bek van de olifant en in een paar seconden is hij leeg. Je moet erg snel foto's nemen. Op een groot veld achter de hekken kunnen de grote olifanten vrij rondlopen. Ook een erg mooi plaatje met het oerwoud op de achtergrond. Het was inmiddels 2 uur en moesten we weer verder naar Dambulla voor een bezoek aan de tempel. Femke en ik waren niet erg lekker, wat verkeerds gegeten. Heel vervelend zo onderweg zelfs zo erg dat ik het oerwoud in moest rennen. Keerthi zal het weten dat hij met 4 vrouwen opstap is om de beurt vragen we naar een toilet. De weg werd alsmaar slechter en veel weg opbrekingen, we reden soms stapvoets maar de omgeving werd steeds mooier. Oerwoud, hoge bergen palmbomen, rijstvelden maar ook steeds armer. Kleine hutjes maar ook grote huizen, wat een tegenstelling hier. Overal kleine winkeltjes langs de kant van de weg. Bij 1 hebben we rode banaantjes gekocht, die zijn zo lekker zoet. Er stond daar een klein meisje die we een paar pennen en een ballon hebben gegeven, wat was ze blij. Enthousiast werden we uitgezwaaid. Pas om 5 uur kwamen we bij de rotstempel aan. Aan de voet van de berg staat een hele grote boedha van goud. Daar achter een lange trap naar boven. Dat werd zwoegen met deze hitte en we waren het inmiddels helemaal zat. Myrna werd onderweg niet lekker dus is ze blijven zitten bij een mooi uitzichtpunt. Boven gekomen moesten we eerst onze schoenen afgeven bij een stalletje ivm. de apen en het betreden van de tempel. De apen stelen schoenen en in de tempel moet je ze uit. Ook deden we een sjaal om onze schouders (mag niet bloot zijn) en de knieen bedekt. De tempel was prachtig ingehouwen in een grote rots met plafonschilderingen en heel veel grote staande en zittende boedhabeelden. Iedere nieuwe koning liet er een tiental maken van hout of van steen. Ook een aantal hele grote liggende boedha's in de verschillende grotten. Indrukwekkend allemaal. 
Nu weer op weg naar het hotel, nog anderhalf uur rijden. Het werd inmiddels donker maar de weg was nu als een biljardlaken volgens keerthi. En hij had gelijk. Dat schiet dan op dachten we maar bussen mogen maar 60 km. En dat is maar goed ook. Iedereen haalt in waar het niet kan en overal rijden tuktuks kriskras door elkaar heen. Ook wilde olifanten kunnen zomaar de weg oplopen op zoek naar een waterplek bij het meer. Om 8 uur kwamen we aan bij het hotel. Zag er erg mooi uit en het ligt aan een meer. Wel werden we gewaarschuwd voor de muggen en 's avonds de apen die niets liever willen dan in je kamer je spullen stelen. Dus ramen en balkon deuren dicht! Na de kamer te hebben gezien zijn we gauw gaan eten, wat weer erg goed verzorgd was, en daarna ons bed in benieuwd wat we morgen voor uitzicht hebben.

Zaterdag 26 April

Wauwwww, wat een uitzicht hebben we. Toen we vanmorgen de gordijnen open deden keken we over het meer naar de bergen. Een heel mooi landschap. We zien veel grote vlinders en overal hoor je de vogels. Het hotel licht boven op de berg met niemand voor ons. We hebben 2 kamers naast elkaar, ons eigen balkon en samen een grasveld. Nadat de housekeeping de kamer had schoongemaakt kwam hij me halen om trots te laten zien dat hij op ons bed rode bloemen had gelegd. Keurig gerangschikt. De lakens waren ook mooi gevouwen in een punt. We hebben hem maar wat roepies gegeven. 
Bij het hotel hebben ze een groot terras uitkijkend over het meer en later op de ochtend zagen we daar 2 wilde olifanten een bad nemen aan de oever van het schiereiland. Vandaag hebben we lekker aan het zwembad gelegen gezwommen in heel warm water en geluierd. Het is wel heel erg heet en vochtig maar het bevalt ons hier prima. De aapjes, makaken, lieten even op zich wachten maar aan het eind van de middag kwam er een groep langs in de bomen voor het hotel. Ze springen en slingeren met gemak van de ene naar de andere boom, sommige met jonge aan hun geklit en het is een sport om de bloemen uit de hoteltuin op te eten voordat ze worden verjaagd. Ze zijn dan ook erg schuw. Een foto maken lukt alleen met de telelens want als je dichterbij komt zijn ze weg. Ook hier in het hotel wilde ze weten hoe dat nou toch zat met ons en waar de dames vandaan komen. Ze sturen er steeds 1 die komt informeren de anderen kijken vanaf een afstandje nieuwsgierig toe. Over Nadia is niets dan lof. A very very pritty lady. Vooral haar blanke huid vinden ze prachtig. We blijven dus overal een attractie.
'S avonds werden we verrast door vuurwerk en een sri lankaans bandje. Er was een groep van de de bank van ceylon die hier kwamen eten. Wij zijn vroeg naar bed gegaan omdat we morgen om 6 uur op moeten.

Zondag 27 April

Om kwart voor 8 reden we richting Habarana waar we een natural trail gingen lopen. We kwamen bij het zelfde hotel als 12 jaar geleden. Een gids stond al op ons te wachten. Keerthi reed ons naar het begin van de wandeling. Eerst een stuk lopen naar het meer, onderweg wat uitleg over de planten en bomen en het drogen van de rijst wat bij een huis gebeurde. Een gammmel bootje lag op ons te wachten. Via een smal stijgertje (niet al te stevig) moesten we in de boot stappen. We kregen een zwemvest aangereikt van de schipper hoewel het meer niet eens een meter diep is. We zaten zijlings op het bootje. Het meer was bijna helemaal bedekt met waterplanten, overal zag je vogels en de kikkers sprongen in het rond. Van de waterlelie maakte ze een ketting voor ons en van de grote lotusbladeren knutselde ze een hoed met bovenop voor ieder een andere bloem. Net een robin hoed petje. Zaten we daar met een rare hoed en een natte ketting om ons nek. Hilarisch vonden de dames het. In het midden van het meer was een eiland waar we van de boot afmoesten. Na een stukje lopen kwamen we bij een bladerhut waar de schipper woonde. We kregen daar een stuk meloen, zelf verbouwt, en een kingkokosnoot. Het vocht hiervan is heerlijk dorstlessend. Daarna kapte hij hem open om het vruchtvlees te laten proeven. Nog even over de akkers van deze man gelopen met mangobomen, tomaten en aubergines enz. waarna we weer bij de rivier kwamen. Na nog een klein stukje varen kwamen we aan bij de ossekar. 2 mooie witte ossen trokken ons weer terug naar het dorp. Dit was best spannend over een zandweg met veel kuilen. Soms hingen we helemaal scheef en de beesten maar zwoegen met hun vracht. Maar we hebben het overleefd.
Hierna zijn we nog wat spannends gaan doen. Rijden op een olifant.
Via een trap en een platvorm konden we in een stalen frame stappen, net een ledikant, wat op de rug van de olifant vast zat. Best eng maar het lukte. We kende dit nog van de vorige keer maar dit was voor Nadia de eerste keer op een olifant. Femke mocht al snel uit het bakje in de nek achter de oren van de olifant zitten. Een bijzonder gezicht. De olifant sjokte verder langs een meertje als hij maar af en toe wat bananen kreeg van ons. Zijn slurf kwam steeds omhoog en als je niet snel was sproeide hij wat slijm dus dan wil je wel. Aan het eind van het pad liep hij ondiep water in en als verrassing kregen we een waterdouche over ons heen. Niet zo erg aangenaam dat viese water vol olifanten drollen. Thuis maar onder de schone douche. Weer terug was het een hele toer om weer op te staan maar ook dat hebben we weer overleefd. We wilde de mannen een fooi geven maar deze vonden ze te weinig en wilde meer. (Onderweg hadden ze al hele zielige verhalen maar zoveel dat we het echt niet meer geloofde). Dat is wel heel vervelend maar we zijn weggelopen. Sommige willen steeds meer geld. Echt iedereen die maar iets voor je doet moet je betalen. Is niet erg maar als ze vervelend doen dan balen wij. Keerthi vond het niet kunnen en heeft meteen de eigenaar gebeld toen wij dit vertelde, geen goeie reclame voor ze.
Na deze enerverende ochtend zijn we weer terug naar het hotel gereden om lekker bij te komen en nog wat te zwemmen. Morgen gaan we weer verder. Eerst was het plan om de sigiriarots te beklimmen maar ik durf niet naar boven op een gammel trapje, het is een behoorlijke klim, met mijn hoogtevrees, Nadia ook niet. En Femke en Myrna zagen het ook niet zo zitten, ze hebben het de vorige keer ook al gezien. Keerthi stelde voor om er langs te rijden en foto's te maken. Hier waren het helemaal mee eens. Ook omdat het zo warm is. Het is de heetste en vochtigste maand. Ook het jalapark zal waarschijnlijk alleen een ochtend safari worden omdat het te heet word rond de middag maar we zien wel tegen die tijd.