Weer thuis in het natte donkere Nederland

Maandag 17 december
Vanmiddag zijn we naar de fruitmarkt in Ban Phe gegaan en 's avonds waren we uitgenodigd om op een Thaise bruiloft te komen. De broer van de schoondochter van Nitija trouwde. 
We waren erg benieuwd hoe dit zou gaan. De seremonie was 'smorgens al geweest. De familie ontmoet elkaar. De bruidegom moet dan geld betalen. Een bruidsschat. 200.000 Bath (€5000) werd er betaald.
Daarna wordt alles voor het feest klaargemaakt. Het feest was op een grote militaire basis. Bij de poort moesten we ons melden bij de wacht en we mochten gelijk doorrijden? Ik  heb alleen een foto van het bruidspaar gemaakt en de rest maar gelaten misschien wordt het niet op prijs gesteld door de militairen. Toen we aankwamen mochten we ook met het bruidspaar op de foto, samen met m'n broer en Nitija. Ze geven allemaal een envelop met geld wat keurig door iemand wordt bijgehouden hoeveel en van wie.  Daarna werden we naar een tafel gebracht met nog zus en zwager van Nitija die op de basis wonen. Op iedere tafel staat een paar flessen drinken en als de tafel redelijk  vol is met mensen komt er een fles whisky bij. Als het op is en je wilt meer moet je het zelf kopen. Tijdens de avond worden er steeds schalen met eten neergezet op tafel en je deelt dit met elkaar. Dit duurt een paar uur terwijl een paar zangers op het podium zingen. Ook waren er een paar toespraken. De bruid gooide nog haar boeket tussen een aantal jonge meiden. Als het eten op is gaat iedereen weer naar huis.
Aan het eind van het feest zijn we nog even naar het huisje van de zus gegaan. Wat troosteloos was dat. Een rijtjeshuis piepklein en een enorme zooi spullen. Op straat alleen maar beton. Je zal er maar moeten leven. Ze zorgen niet goed voor hun militairen zou je denken. De basis zelf ligt wel aan de zee.
Om middernacht waren we weer thuis. Gauw slapen voor onze laatstedag in Thailand.

Dinsdag 18 december en Woensdag 19 december
Vanmorgen na het ontbijt de koffer gepakt. Wat een troep hebben we toch bij ons. Verder hebben we het huisje schoongemaakt en in de tuin gezeten. Er kwam nog een deense vriend van Theo langs om ons gedag te zeggen. Gisteren was er ook al iemand langs gekomen die we nog van de vorige keer kende.
Wel jammer dat we weggaan maar ook weer leuk om naar huis te gaan en de kinderen weer te zien. We zullen het mooie weer missen.
Voor dat we weggingen heeft Nitija nog even patat met gehaktbal voor ons gemaakt als afscheidsdiner. De taxi zou ons om 6 uur ophalen. Nu hoeft Theo niet het hele eind, 200 km te rijden in het donker en dan weer terug om ons alleen maar af te zetten. Volgens Theo hoefde we geen haast te hebben, de taxi's zijn altijd te laat. Nou deze dus niet, kwart voor 6 stond hij eral. Gauw afeten. Nithia zou voor ons zeggen dat hij niet heel hard mocht rijden, we willen wel heel aankomen, (ze rijden soms als gekken om maar snel weer terug tezijn) maar de chauffeur was dit niet van plan zei hij. Ook hadden we een briefje met daarop "Kap tja tja, noi" zoiets als "rustig aan ,nu" het bleek niet nodig en de chauffeur sprak wat engels.
Koffers ingeladen en toen afscheid genomen van Theo en Nitija. Dat is altijd moeilijk je weet nooit wanneer je elkaar weer ziet. Gelukkig is er skype tegenwoordig. Dim wilde eerst niet komen maar na wat roepen konden we ook van hem afscheid nemen. Nog even zwaaien en daar gingen we. Heel relaxt zijn we naar het vliegveld Suvarnabhumi gereden. (Het was wel heel erg druk op de snelweg. We waren daar wel verbaasd over.) Daar kwamen we om half negen aan. Genoeg tijd nog, het vliegtuig vertrok pas om Half 1 . Dit keer niet gemist. Haha. 
We zagen wel een beetje tegen de vlucht op, 11,5 uur vliegen. En dan met Britisch Airways waar wij niet zo'n goede ervaring mee hebben. Maarja eerst maar weer eens door de douane. Wel weer een speciale gehandicapten ingang, super handig. Geen verrassingen dit keer. Wel een snibbige dame die me meedeelde niet alles uit mijn rugzak te halen. Wat in het ene land moet hoeft niet in het andere. Niks over de batterijen. Ze zijn hier erg makkelijk. Ook Louis werd even bekeken en mocht gelijk door. 
In het vliegtuig hadden we een raamplaats. Meestal heb je dan wat extra ruimte bij het raam maar hier zat je klem tegen de wand.  De stoelen waren ook erg smal en dan zo'n lange reis nog. Gelukkig konden we alletwee na de maaltijd die nog smaakte ook, goed slapen. Toen ik wakker werd moesten we nog maar 3 uur vliegen. Dat was na een filmpje kijken dan ook zo voorbij. We zijn gewoon over Rotterdam gevlogen. Stijf van het zitten kwamen we op Heathrow aan, gelukkig genoeg tijd om naar de andere terminal te gaan. Wel weer overal voorrang voor Louis. Maar wel strenge controle dus Louis moest weer mee naar achter voor controle van zijn Brace. Weer niks gevonden. En ik moest alles uit de tassen halen. Maar ach, de laatste keer hopen we van deze vakantie.
Om 12 uur vertrokken we naar Nederland om 45 minuten later aan te komen in Amsterdam. 2 uur Nederlandse tijd. We kregen een lift van een electro karretje. De man vond dat Louis niet het hele eind naar de douane moest lopen, dat bleek inderdaad een heel eind te zijn. Nu vlug door de douane en naar de koffers. Ze waren er alle twee tot onze opluchting. Het gaat nog al eens mis op Heathrow weten we uit ervaring. 
Myrna stond ons al op te wachten. Blij dat we weer terug waren. Thuis had Frank als verrassing 2 taarten gebakken die heerlijk smaakten. Femke had nog kerstdiner op haar school dus die zou 's avonds met Nadia komen.
John was er na zijn werk en we hebben samen gegeten. Heerlijk om weer thuis te zijn. Maar dat weer buiten. 

Donderdag 20 december
Bah dat was balen. Toen we de gordijnen open deden ' s morgens zag het er grauw en triest uit. Donkere dagen voor kerst. De tuin die nog groen was toen we weggingen is nu kaal en verdord. Waar is dat lekkere Thaise zonnetje gebleven. We willen nu al terug. Lopen we hier in dikke truien en hebben het ongelooflijk koud. Iedereen is in kerststemming. Daar moeten we wel aan wennen. Ook hebben we op de gekste momenten slaap. Gelukkig gaan we over anderhalve week alweer lekker een week weg. Oud en nieuw vieren. Nou moet alleen het weer nog een beetje meewerken.
Wel kunnen we terug kijken op een hele mooie vakantie. We hebben veel gezien, bijzondere ervaringen opgedaan en leuke mensen ontmoet.
In Australie hebben we totaal 11.500 km gereden in 68 dagen . En 33.964 vliegkilometers afgelegd vanaf Nederland.