Een echte sneeuwstorm en weer prachtige parken.

Donderdag 18 mei.
Wat een pech, het sneeuwde vanmorgen nog. Eerst maar wachten tot het over was. Onze thermohemden kwamen nu toch nog van pas. Wij dachten dat het 15km verderop in het park misschien weleens minder zou zijn. Niets was minder waar. Een heuse sneeuwstorm. We zitten hier ook op ruim 2000meter en in het park nog eens 800 meer. In het bezoekerscentrum vertelden ze dat de weg door het park tijdelijk was afgesloten. Jammer, morgen moeten we weer verder. Weer op de camping eerst maar koffie gedronken en nog een keer gebeld, en ja hoor, één van de wegen was weer open. In het park lag nog wel sneeuw maar de zon scheen. Er kwamen fikse dampen van het asvalt. De weg door het park over een pas was prachtig, midden in het park liggen heel erg verscholen tegen en onder de rotsen de ruïnes van de pueblo-indianen.  Zo'n 2000jaar geleden. Ze worden ook wel Anasazi genoemd een Navajo woord dat de oude vreemdelingen betekent. Heel ingenieus maakten ze gebruik van de grotten en bouwden daar architectonisch verantwoorde gebouwen. Zeker voor die tijd.
Één van de ruïnes kon je onder begeleiding in maar dat was over lange ladders van 20meter hoog, klimmen en door een tunnel kruipen. Dat lukte dus niet.
Helaas konden we de andere grotwoningen niet zien door de afsluiting van de andere weg maar we hebben een goed beeld gekregen.
Eigenlijk hadden we het museum nog willen bekijken maar er begon weer sneeuw en hagel te vallen. Binnen een kwartier was het helemaal dicht getrokken. We zijn de 20 mijl maar weer terug gereden voordat we vast kwamen te zitten. Op de camping konden we buiten in de zon zitten, zulk wisselvallig weer hier.
Vannacht gaat het vriezen en uit voorzorg hebben ze de waterleiding afgesloten. Gelukkig hebben we een volle tank in de camper.
Vrijdag 19 mei
Er lag nog rijp op de tafels toen we vanmorgen buiten kwamen. Erg koud geweest vannacht. Het eerste stuk naar Moab was erg saai. Plat en niet veel te zien behalve de huizen langs de weg met een enorme puinhoop er om heen. Ze bewaren hier van alles.
Het laatste stuk was weer door en langs mooie bergruggen in allerlei kleuren. Gelukkig hebben we veel plezier van onze tomtom want niets is aangegeven en zeker geen campings. Die wij hadden geboekt was echt niet zonder te vinden. 
'S middags zijn we al het Arches National Park in gereden. Wat prachtig is dat en wat een rare rots formaties. Van diep rood naar geel,groen en wit. Versteende duinen. We bleven stoppen en foto's maken. Van een afstand zagen we Devils Garden, een natuurlijk gevormde boog en in een nauwe kloof de sand dune Arch. Midden in het park staat de balanced rock en de courthouse met drie rechters.  De andere natuurlijke bruggen waaraan het park zijn naam dankt doen we morgen. 
Zaterdag 20 mei
Al vroeg weer in het park en we stonden al in de file bij de ingang. Het is zaterdag en prachtig weer. Gelukkig hoefden we niet weer het hele park door. Bij de arches was het al behoorlijk druk. Bussen vol Koreanen en Japanners. Zelf zijn we naar de noord en zuid window en de double Arch gelopen. Enorme grote indrukwekkende bogen. Helaas geen foto van gemaakt met de telefoon.
Weer het park uit, hup naar de overkant het canyonlands in. We lijken net Amerikanen die Europa in 1dag doen. Naar Dead Horse Point wat een beetje tegen viel. Wel een diepe grote kloof maar geen water in de rivier wat het toch mooier maakt. Canyonlands bestaat ook uit diepe afgronden en kloven. Was mooi maar alsmaar het zelfde.