Van St Petersburg naar Orlando

Zondag 16 februari

Het was maar 2 uur rijden naar het Little Manatee River State Park. We zijn binnendoor gereden over de 301 weer door bossen en heuvels. Zeker niet het rijkste deel van florida. De woonresorts bestaan hier niet uit grote mooie huizen maar uit keten en stacaravans. Wel ommuurd en met een poort. Je komt hier niet zomaar binnen. Het laatste stuk van de reis was door het havengebied van Tampa. Hopeloos druk. Het park ligt hier maar 15 minuten vandaan maar is wel een groot verschil. Het is een prachtig park en de camping ligt er middenin. We hadden nog het plan om maandag Sint Petersburg in te gaan om de Sunken Gardens en het Dalimuseum te bezoeken, waar we wel een beetje tegen opzagen vanwege het enorme drukke verkeer en het moeten parkeren daar. Maar toen we het park inreden zeiden we gelijk tegen elkaar "hier gaan we niet weg" geen drukke stad in als we hier in zo'n mooie omgeving zitten. Het was 3 km rijden vanaf de ingang naar onze plaats. We hadden ook weer een "Equestrian site" een paardeplaats dus. Buiten onze grote plek hadden we voor deze nacht ook nog eens 2 stallen ter beschikking. Je moet er maar om verlegen zitten. Morgen verhuizen we naar het familie gedeelte. Het is inmiddels weer erg warm overdag dus hebben we een stukje gelopen en heerlijk genoten van de zon. Onze buurman vertelde dat de dag voor dat wij kwamen er een grote slang van wel 2,5 meter was gezien daar en bij de familie camping 1 van zeker 3 meter door de ranger.  We moeten dus wel een beetje oppassen hier. Overal hoor je geritsel van eekhoorntjes en kleine vogels in de struiken.  Ze hebben hier oa. 2 knal rode vogeltjes, 1 met een kuif. Het lijken net kanaries. Ze zijn te snel om te fotograferen, jammer. Ze komen vlak voor je in de bosjes zitten en als ze je fototoestel zien zijn ze verdwenen. Slimme diertjes.

Maandag 17 februari

Ook vannacht was het weer erg koud. Na zonsondergang koelt het enorm af. Dus vroeg naar bed en vroeg weer op. Om 9 uur liepen we al een kleine wandeling naar het Dude Lake vlak achter onze plaats. Er vliegen hier weer tientallen gieren boven onze hoofden. Wat zijn het er toch veel in Florida. Later nog een wandeling gemaakt bij de Little Manatee river. De Manatees zijn hier nog niet die komen pas in maart als het zeewater te koud wordt. Onze andere plek op de familie camping (zonder paardestal haha) is ook weer erg mooi en groot. Je kunt je buren nauwelijks zien. Je zit helemaal tussen de dennen, palmen en palmstruiken. Ook hier hangen de bomen net als in heel Florida vol met lange krulvormige grijze planten. Meters lang. Het zijn epifyten. Volgens mij heet het bij ons spagnum en gebruik je het als bodembedekker bij bloem en kerststukken. Hier hangt het overal massaal in de bomen. Het lijken net lange rastaharen. Als de wind waait is het helemaal een bijzonder gezicht.
We hebben besloten om helemaal niks te doen hier alleen maar lezen in de zon, heerlijk. Wat een rust. Het zal morgen wel weer wennen zijn bij Orlando op zo'n grote gewone camping. 

Dinsdag 18 februari

We zijn pas laat uit het park weggegaan nog even genieten van de natuur met toch nog een min puntje hier. Er staat iemand achter ons die allemaal bordjes bij zijn caravan heeft met oa. All America First en op een ander It's Tourist Season but you may not shoot them down. En nog meer van dit soort uitspraken. Een grote vlag van Amerika aan zijn caravan. Rare mensen heb je toch.
Naar Orlando is het maar 2,5 uur rijden over de binnenwegen. De weg ging langs grote boerderijen, sinaasappelplantages en dorpjes met allemaal een historic site. Twee oud lijkende gebouwen vaak. Hier is alles al gauw historic. Het is een beetje verlaten gebied maar daarom niet minder mooi. Op een aantal electriciteitmasten zagen we enorme nesten met daarop de zeearenden. Waarschijnlijk met jongen. Ze zitten hier gewoon langs de kant van de weg en storen zich aan niemand.
We zijn onder Orlando doorgereden naar de oostkant waar een heel groot meren gebied ligt. Onze camping ligt aan het Lake Whippoorwill. De angst om op een grote benauwde stadscamping te komen bleek niet juist. De camping ligt aan het meer, is niet al te groot en wij hebben een mooi plekje aan een zijriviertje kijkend op het meer. Het ligt erg centraal vlak bij de stad. We zijn helemaal blij. Hier houden we het nog wel een klein weekje uit. Bij het inchecken vertelden we aan het meisje dat we uit Nederland -Europa kwamen en gelijk vroeg ze of we een hond bij ons hadden ( weten ze hier wel waar Europa ligt of is alles een deel van Amerika) na onze ontkenning ging ze gewoon door, die hond mocht alleen uitgelaten worden op een speciaal veldje. Nou wil ik Louis daar wel laten gaan maar ik denk niet dat ze dat op prijs zullen stellen, haha. Luisteren!!!! Ach ze is goed afgericht. Blijf bij je verhaal.

Woensdag 19 februari

Vandaag hadden we het "Kennedy Space Center" op het programma. The pride and glory van America. 
Al voor negen uur reden we op de tolweg richting kust. Regelmatig kom je een tolhuisje tegen waar je 4 quarters moet betalen die je in een soort korf moet gooien. Op de camping hebben we speciaal voor de tol wegen twee rolletjes quarters voor 20 dollar ingekocht. Lastig iedere keer. Na een klein uurtje kwamen we bij het space center aan. Het ligt op Merritt island wat een beschermd natuurgebied is. We zagen hier dan ook weer veel dieren met name zwommen er alligators, maar ook kleine zwijntjes, het pantserdier, grote groepen wilde kalkoenen en een opossum. Tijdens de busreis naar de platforms ook nog twee zeearenden op hun nest. 
De grote raketten zie je van een afstand al staan. We werden verwelkomd met mars en harde Startrekachtige muziek. Dit bleef de hele dag zo. De Amerikanen om ons heen vinden het geweldig. 
In het Spacecenter geven ze een goed overzicht hoe de ontwikkeling en de geschiedenis van de raketprogramma's elkaar opvolgden. We zijn begonnen met een lezing van een astronaut in ruste, die aan het skylabprogramma had meegewerkt. Er waren veel mensen die hem een hand wilde geven en met hem op de foto. Ze worden hier erg vereerd.
Daarna konden we met een bus een rondtour van 90 minuten maken over het terrein langs de vele lanceerinrichtingen en het zenuwcentrum. Het is een enorm gebied. Halverwegen was er een stop met in een groot gebouw een aantal zalen waar we de ontwikkeling van de reis naar de maan konden aanschouwen via een aantal filmen en een museum bezoeken met het echte materiaal wat er gebruikt is. Tot stukken maansteen toe. De buschauffeur had ook nog veel informatie en vertelde dat er toch gemiddeld iedere dag 4000 mensen komen. Een behoorlijk aantal.
Weer terug bij het bezoekerscentrum zagen we in een ander gebouw de ontwikkeling van de Space Shuttle ook weer via filmen met het daarbij horende tromgeroffel, en ook daar weer het gebruikte materiaal in een museum. Er was een Space Shuttle aanwezig. Toch een erg groot en indrukwekkend ding. Verder hebben we nog wat raketten van het eerste begin gezien. Ze zijn wel heel erg trots op wat ze hebben bereikt hier. Het was een dagvullend programma. Al met al vonden we het erg de moeite waard. En het moet gezegd worden, als je hier met een rollator of rolstoel komt, je krijgt overal voorrang en de voorzieningen zijn erg goed. Daar kunnen we in Nederland nog wat van leren.

Donderdag 20 februari

Na de drukke dag van gistereren hebben we een rustdag ingelast. Gewoon niks. Het is weer prachtig weer en sinds we hier staan ook 's nachts weer erg aangenaam,geen kou meer, je moet bijna de airco aanzetten. Wat ons ook hier weer opvalt dat de mensen die hier maanden staan voor hun grote bus of caravan lage plastic hekjes met daar achter plastic flamingo's, plantjes en een naambordje zetten buiten de enorme verlichting 's avonds. Het is erg druk hier maar wij zaten alleen bij het meer of buiten bij de camper. Ze blijven allemaal binnen, niemand zit lekker buiten. Toch wel een beetje bijzonder en jammer van al dat geraas van de airco's boven op het dak.

Vrijdag 21 februari

We hebben nu echt de toerist uitgehangen en wel in Seaworld. Om kwart over 
negen waren we al bij de ingang. Tot onze verrassing mocht louis er gratis in, scheelt toch 97 dollar. Is niet voor niks hier een kaartje. Met ons een hele mensen massa die erin wilde. Het park is een soort pretpark, dierentuin, dierenshow's en aquarium ineen. Wij dachten dat het heel groot zou zijn maar dit viel een beetje tegen. Ook was alles aan een behoorlijke opknapbeurt toe. Bij de attracties was het  wel een voordeel dat louis overal voorrang kreeg als ze hem met zijn rollz zien, ook zijn er speciale zitplaatsen voor gehandicapten. Een aanrader om zo'n ding mee te nemen. Een paar van deze parken en je hebt de rolstoel eruit. We hadden ook twee broodjes bij ons maar dat mag hier niet. Toen ik zei dat louis op vaste tijden moet eten mocht het mee ( een leugentje om best wil anders moest ik het weggooien). 
We zijn eerst bij de dolfijnen begonnen. Je kon ze achter glas onder water zien zwemmen, er was een show waar we zeker niet de enige waren, wat een mensen massa. Hele grote gezinnen allemaal met een zelfde kleur t-shirt en hagel witte gympen aan, echt een dagje uit.  Verder zijn we naar antarcticagelopen waar we in een soort grote kar op luchtbanden een grot doorgingen en uiteindelijk bij allerlei soorten pinguins aankwamen met de daarbij behorende temperatuur. Verder nog een zeehondenschow, orka's en een heel mooi aquarium waar je door een tunnel liep. Voor de jongeren waren er een aantal hele grote achtbanen. Die hebben we maar overgeslagen het is al eng om naar te kijken. Hoog, je hangt ondersteboven, dubbele schroeven het lijkt me vreselijk. We zijn er toch nog de hele dag zoet mee geweest. Het jammere is dat het weer een beetje omslaat, het is bewolkt en er valt af en toe een bui. De temperatuur blijft gelukkig hoog, rond de 28 graden.
Nu blijven we 2 dagen op de camping. De camper moet schoongemaakt worden en de koffers ingepakt. Maandag wordt hij weer ingeleverd en vliegen we terug naar huis.