Westkust en Cradle Mountain.

 

Het was weer een prachtige dag. Strak blauwe hemel en zeker 25 gr. Eerst zijn we over de "Great Nature Trail" (Bass highway) langs Devonport en de kust naar Burnie gereden (dit viel erg tegen) en daar over de "Cradle Country Touring Road" naar Cradle Valley. Hier ligt het "Cradle Mountain Lake St Clair National Park". 1 van de grootste nationale parken van Tasmanie. Bij het visitor information centre hoorden we dat we niet met de camper in het park mochten maar met een gratis shuttlebus vanwege de vele dieren die over de weg gaan. Later bleek dat de weg ook heel erg smal was soms maar voor 1 auto, en je mocht maar 40 km hard rijden. (geen beest gezien)

 We konden wel kamperen naast het park op een camping midden in het bos. Hier hebben we een grote plek heerlijk in de zon. Na de lunch zijn we met de shuttlebus het park ingegaan. Op een aantal plekken kon je uitstappen en later een andere bus nemen. Het eindpunt was het Dove Lake net onder Cradle Mountain, een grote grillige bergrug van 1500 meter hoog. We zijn naar de oever gewandeld. De platypus moet hier voorkomen maar niet gezien. Wel een Pademelon, een klein soort wallibi die hier in Tasmanie alleen voorkomt. Op de terug weg zijn we uitgestapt bij Ronny Creek en over een boardwalk van 2,5km naar Snake Hill gelopen. Dit was langs de Lilla Creek midden door het natuurgebied. Het was een prachtige wandeling. Morgen doen we nog een stuk als het weer het toelaat. 

Later hebben we de bus terug genomen naar het visitorcentrum en naar de camping terug gereden. Hier lopen de Pademelons overal rond. Ze zijn klein en een beetje gedrongen. Een aantal had een joey in hun buidel. We zagen ereen met een kopje van misschien maar 4 cm groot. Overal hoor je geritsel in de struiken. Ook zijn er een aantal vogels die zulke andere geluiden maken dan die wij kennen, heel bijzonder.

De zon is nu weer onder en de lucht kleurt hier iedere avond oranje rood tot paars. Gisteren leek het wel alsof het in brand stond. Een mooi gezicht. Het wordt daarna wel erg koud. We zitten hier op zo'n 700 meter en hebben nu geen stroom, dus geen verwarming dan. Vroeg naar bed dus.

 

 

Maandag 26 november

 

Het viel vannacht erg mee met de kou. Het werd bewolkt en vanmorgen was het wel wat somber buiten.

Om 9 uur liepen we al weer in het park, het laatste stuk van de boardwalk van Snake Hill naar het rangerstation. Dit was 3,5 km lang de berg af met af en toe een klimmetje en aan het eind een stukje regenwoud en een waterval. Volgens anderen moet het hier stikken van de dieren maar wij zien ze niet. We geloven het ook niet meer. Overal wel uitwerpselen van de wombat. We zagen in het gras 2 echidna's. 

Weer terug bij de camper zijn we uit het park gereden richting Strahan over de West Coast Wilderness Way langs Rosebery en Zeehan een erg mooie weg hoog door de bergen. Strahan viel erg tegen het is een piep klein dorpje aan de Macquarie Harbour een grote inlet grenzend aan het grootste Cool Temperete Rainforest in de wereld. Eigenlijk wilden we wel met een boot mee naar het Rainforest Voor een kleine wandeling (anders kun je er niet komen) maar ze varen er maar een klein stukje in en de rest door de haven en het is verschrikkelijk prijzig.

Nu staan we weer in het grind op een camping. Echt een afknapper na gisteren. Morgen gaan we naar de andere kant van Cradle Mountain reserve naar Lake St Clair misschien hebben we daar weer een leuke boscamping.

 

 

Dinsdag 27 november

 

Het is weer stralend weer. We treffen het wel nu we de bergen weer in gaan. We rijden vandaag dwars door drie Nationale Parken. Mount Dundas, Franklin Gordon Widernesspark en Mount Cradle Lake St Clair. We rijden nog steeds op de West Coast Wilderness Way nu van Strahan naar Derwent Bridge. Het is de mooiste weg die we hier gereden hebben. Mooie vergezichten, hoge bergen en mooie valleien met meren erin en dan met een stralende zon. We zijn naar de Nelson Falls gelopen die 35 meter hoog en 10 meter breed was. Ook naar een look out met een swing bridge bij de kopermijnen van Queenstown die over een kratermeertje lag met groene kleur van het koper.

Bij Lake St Clair staan we nu op een boscamping. Ze zijn hier flink aan het verbouwen dus het is een beetje rommelig. Ook de wandelpaden zijn niet zo goed onderhouden als aan de andere kant van het reservaat. Wel heb ik weer een slangetje gezien, een tigersnake. Nu van een afstend. 

We dachten een rondje mee te varen op het meer, het is het diepste meer in Australie 167 meter diep en 13 km lang en 2,5 km breed, maar daar moesten we 160 dollar (€130) voor neertellen voor misschien een uur varen. Hebben we niet gedaan. De prijzen worden steeds hoger. Gisteren een pak gewone cornflakes gekocht voor 8 dollar (€7,20) Het gaat ook erg goed met australie zien we op het journaal en zeker vergeleken met de euro. Het is leuk om het journaal te volgen en de gevechten tussen de politieke partijen. Het ene schandaal volgt op het andere. Het is erg gericht op Australie en Amerika, soms hoor je wat van Europa. Ook de reclames geven een beeld van het land, soms zijn die trouwens precies dezelfde als bij ons maar in het engels met een andere stem. Het houdt ons een beetje op de hoogte.