Zon, zon, en nog eens zon.

22 Juli

We hebben ons dagje camping nuttig besteed. Wat opgeruimd, de was gedaan. Ze hebben hier grote machines en drogers. In No Time alles klaar.en niet moeilijk doen gewoon alles bij elkaar.  Niet voor niks, zo'n 12,50 moesten we betalen. Anders dan in Frankrijk of Spanje. Hier is gewoon alles duur.
 'S middags onder de douche, ook zo iets. Er zijn op alle campings maar 1 of 2 douchejes. Je moet 10 kronen betalen voor 5 of 6 min, maar als je 'smorgens wilt sta je lang in de rij. Dus doen wij het vaak als we net zijn aangekomen. Ook nog de meeste kans op lekker heet water. Veel mensen wassen zich hier aan de wasbak een hoop geklungel.
En inderdaad de andere morgen een stralende hemel en volop zon. De rotswant "Trollveggen" werd daardoor nog imposanter.Heel hoog en heel breed. Snel zijn we weer op weg gegaan richting de toeristische Trollstigenweg. Al gauw ging het vrij steil omhoog. Klamme handjes, niet naar beneden kijken en 11 haarspeld bochten later waren we boven.( Maar wel smal met uitwijk punten en heel druk, veel grote bussen.) Daar hebben ze een aantal platvorms boven de rotsen uit die een geweldig uitzicht geven over het dal. Ook lopen daar een aantal wel heel grote watervallen met een vrije val van honderden meters. prachtig om te zien. Weer verder over deze mooie weg met uitzichtpunten en kloven met cascades die met een donderend geweld naar beneden lopen. Zoals de "Flydalsjuvet". Halverwege de 63 bij Valldal kun je met een pontje naar de overkant en verder rijden of met een cruiseferry door 3 fjorden naar Geirangerstad. Dit laatste leek ons erg leuk ook vanwege het mooie weer. Deze boot moet je eigenlijk bespreken maar ze hadden misschien nog een plaatsje. De boot zou over een uur vertrekken. We gokten erop dat het zou lukken en anders zouden we hem voor de andere ochtend bespreken.  En ja hoor we konden mee. We zijn eerst door de Norddalsfjord gevaren met een bocht langs de Storfjord, daarna de Sunnylvsfjord in en ten slotte de Geirangerfjord. De fjorden werden steeds smaller en steiler. 800 meter hoge steile rotswanden uit het water. In de Geirangerfjord zagen we de watervallen "de Bruidssluiers", "de Zevenzusters" en "de Vrijer". Tijdens het varen kwamen we de "Hurtigruten" nog tegen.
De kapitein kwam ons vertellen en aanwijzen over een stuk berg wat 75cm per jaar wijkt en dat ze verwachten dat hij binnen 200 jaar zal afbreken en in het fjord zal vallen en dan een vloedgolf veroorzaakt die de stadjes weg zal vagen, het wordt goed in de gaten gehouden door seismologen. Ze kunnen 3 weken van te voren voorspellen dat hij gaat breken. De mensen hebben dan als hij gaat breken nog 15 minuten de tijd om weg te komen. Spannend verhaal.
De tocht duurde 2 uur en 15 minuten. Het was zeer de moeite waard. Geirangerstad is erg toeristisch. Veel hotels en souvenierswinkeltjes. We vonden nog een laatste plekje op de camping aan de voet van het fjord, tussen een hoop andere mensen. Een grote drukke camping. We hadden nog net een stukje zicht op het water. 

23 Juli

En weer stonden we op met een zonnetje. We weten niet wat ons overkomt. Vlak voor ons in het water lagen twee enorme cruiseschepen. 'S nachts aangekomen. Wat een grote dingen zijn dat. Dan is ons busje maar heeel klein. Verder lagen er ook nog zeilschepen en de cruiseferry ging er ook doorheen. Wat een leuk gezicht in zo'n kleine haven en dat alles op 100 meter van je vandaan.
Weer met weer veel haarspeldbochten waren we in een half uur van mooie groene bergwanden boven op de bergrug met kale toendra achtige rotsen. Ook dat was bijzonder. Zo zijn we naar het eind van de 63 gereden. Overweldigend mooie natuur hier. Van de 63 zijn we op de 15 gaan rijden richting Lom. Deze gaat door een mooi dal. In Lom hebben we een houten staaf kerkje uit 1100 bezocht. Daar begint ook de 55, de eerste toeristische route van Noorwegen tevens de hoogste bergwegroute, door "de Jotunheimen" en aan de andere kant "de Reinheimen" nationale parken. Weer met spectaculaire watervallen oa. " de Pollfoss" waar we een stukje langs gelopen hebben totaan een houten brug over de waterval. Het water is hier kristal helder en fel blauw van kleur. Zeker de zon helpt hier aan mee. De meren hoog in de bergen zijn blauwgroen. We blijven maar stoppen om foto's te nemen. Het schiet niet erg op. In het Boverdal zagen we een mooie kleine camping aan een meertje. Daar zijn we gaan staan.Op 960 meter hoog boven zeeniveau. Er is ook een oud hotel "Boverdal" bij. De eigenaar vertelde ons dat in 1927 Koningin Wilhelmina hier heeft gelogeerd. Ze wilde deze plek schilderen. We staan dus nu op stand. De schapen en de koeien lopen om ons heen en weer een aantal watervallen en een stroomversnelling te zien. Een erg mooie plek. Er staan hier maar 4 campers ipv afgelopen nacht 500. 

24 Juli

Vandaag zijn we op deze mooie camping blijven staan. Het is stralend weer en een rustdag hebben we wel verdiend. We staan iets van de weg af maar veel van de campers die langsrijden zwaaien. Dit is gebruikelijk hier in Noorwegen, we weten niet waarom. We hebben al bedacht dat we een schuddend handje op het dashboard gaan plakken. Eerst waren het alleen nog de Nederlanders, in het noorden zwaait iedere camperbestuurder en dan te bedenken dat de helft van de auto's een camper is. een dag taak! Ook de Noren die wij niet al te vriendelijk vinden. Zeker niet op de weg en op de campings.
Verder genieten we van een nest valken die onder het afdakje van de ingang naast onze camper zitten. Moeders komt zeker ieder uur met een grote vette muis in haar bek aanvliegen. De 3 jongen gaan dan heel hard piepen. De zwaluwen die er ook nestelen vallen de moeder dan wel steeds aan. Geweldig om te zien. De jongen, die hun kop steeds uit het nest steken laten zich gelaten fotograferen. Moedervalk maar 1 keer met een muis in haar bek. Nu maar hopen dat ze gelukt zijn.
Wel 's avonds een klein buitje, om het af te leren.

25 Juli

Alweer stralend weer. Snel alles opgeruimd en weer op weg. Ook nu gaat het niet snel, er zoveel moois te zien. We rijden hoog op zeker 1000 meter door de kale bergen en toendra landschap, eeuwige sneeuw en een aantal kleine gletsjers. Na de pas op 1434 meter en bergen om ons heen van zeker 2500 meter hoog zijn we nogal steil naar beneden gereden met veel haarspeldbochten het dal in naar de  Lustrafjord. Deze zag er door de zon helemaal groen uit. We bleven die een tijdje volgen en kwamen uit bij Gaupne waar we na enig getwijfel toch naar de Jostedalsbreen over de 604 zijn gereden. Hier zijn we 15 jaar geleden ook met de kinderen geweest. De rivieren zijn ook heel woest en blauw van kleur. We rijden weer door nauwe kloven en zien grote watervallen. Eerst zijn we naar het infocentrum Breheimsenteret geweest, een nieuw gebouw in de vorm van een gletsjerijsformatie. een beetje opera van sydney idee. Hierna zijn we het Breheimenpark ingereden tot aan de Nigardsbreen een zijarm van de grote gletsjer. We zijn niet verder gegaan omdat dat een steile wandeling over de rotsen is tot aan de gletsjer.
Nu staan we op de Jostendalscamping aan de rivier van het smeltwater.